Een dagje uit het leven van een dreumes
Een dreumes van bijna 2 in huis is gezellig, druk en af en toe best vermoeiend. Ik vraag me dan ook vaak af wat er allemaal in dat kleine hoofdje om gaat. Ik neem je mee in een dagje van mijn lieve kleine dreumes.
Het is 6.30, maaaaammmaaaa, klinkt er uit de slaapkamer van mijn dreumes. De dag is begonnen! Ik loop zijn slaapkamer binnen en zie zijn opgewekte snoetje. Hij begint meteen te kletsen en regelmatig valt het woord: manana. Mijn dreumes heeft honger en wil banaan (manana). We gaan naar beneden en ik begin met het maken van het ontbijt. Havermout, melk én banaan. Ongeduldig staat hij naast me in de keuken en begint steeds harder MANANA toe roepen. Ik begrijp dat ik niet snel genoeg ben en om het me nog duidelijker te maken begint hij te huilen, gaat op de grond liggen en roept nog iets harder MANANA! Ook mijn geduld wordt aardig op de proef gesteld op deze vroege ochtend. Ik maak rustig het ontbijt af en zet het op de eettafel. Inmiddels is de dreumes opgestaan en loopt richting de eettafel. Zodra ik hem wil optillen om hem in de kinderstoel te zetten, zet hij het op een rennen. Al gierend van het lachen rent hij de keuken in in de hoop dat ik hem achterna ren. Van binnen moet ik hard lachen maar ren hem niet achterna. In plaats daar van verstop ik me bij de eettafel. Zodra hij me komt zoeken laat ik hem schrikken. We liggen allebei in een deuk van het lachen, ik til hem op en we gaan gezellig samen ontbijten. Na het ontbijt lezen we het boekje van de giraf. Dit boekje heeft hij van de kraamhulp gekregen en gaat over een giraf dat er een zusje bij krijgt. We kennen beide het boekje al uit ons hoofd.
Na het ontbijt gaan we 'snel' samen de hond uitlaten voordat Isa wakker wordt.
Ik: "Lex ga je mee de hond uitlaten?" Lex: "NEE!"
Toch pakt hij snel zijn schoenen en jas maar begint te huilen wanneer ik nog even snel de tafel afruim. Wanneer ik terug de kamer inloop zijn de schoenen nergens meer te bekennen. Hoe krijgt ie het voor elkaar in een paar seconde tijd. Onder de bank, achter de bank, onder tafel, in de kinderwagen. Nee natuurlijk niet! Schoenen horen in de boekenkast!! Logisch!
Nadat we weer thuis zijn maak ik Isa wakker om haar te voeden.
Ik: “Mama gaat even Isa boven halen.” Lex: "NEE!" Hij begint te huilen maar toch loop ik even snel naar boven om Isa wakker te maken.
Ik ga Isa voeden, tijd voor de dreumes om kattenkwaad uit te halen. Korte samenvatting van wat er in 15 minuten gebeurd:
- op stoelen staan;
- bij de hond in de mand liggen;
- spetteren in de waterbak van de hond;
- op tafel te klimmen;
- poging om mijn thee op te drinken;
- slokje water uit papa's glas;
- op de bank springen.
Uiteindelijk komt hij naast me zitten om samen een boekje te lezen en Isa te knuffelen. Bumba, Bumba roept hij ineens. Hij wil Bumba kijken, nou vooruit dan 1 aflevering Bumba en dan gaan we in bad. Isa slaapt inmiddels weer dus na een aflevering Bumba zet ik de tv uit. Mijn dreumes is het daar natuurlijk niet mee eens en laat zich op de grond vallen en begint te huilen.
Ik: "Lex zullen we in bad gaan?" Lex: "NEE! uuhhh JAAAAA bad bad bad!" De tranen zijn alweer verdwenen en samen gaan we naar boven.
Terwijl ik het bad laat vollopen en alles klaar leg, drentelt Lex vrolijk rond. Hij is druk met van alles en volgens mij gaat dat ongeveer zo in zijn hoofd:
Heej papa's schoenen, laat ik er 1 op mijn slaapkamer zetten en die andere verstop ik onder het bed. Even een boekje lezen, ik kan niet kiezen dus ik pak ze allemaal maar uit de kast. Nee, ik wil toch geen boekje lezen. Even de tv aanzetten bij papa en mama op de slaapkamer, ow ja daar staat ook de kast van Isa, even wat kleren eruit halen. Even bij de wasmachine kijken en op de knopjes drukken. Ah daar staat een emmer, laat ik die op mijn slaapkamer zetten. Ah de luieremmer, bah vies zegt mama altijd, ik mag er niet met mijn handen aanzitten maar doe het toch. Er zit zo'n leuke hendel aan. Nog even naar de tv kijken, ik zal vast 1 sok uittrekken, dan is mama blij dat ik meehelp mezelf uitkleden.
Inmiddels zijn we 2 minuten verder...Ik 'vang' Lex, trek snel z'n kleren uit en zet hem in bad. Hij begint vrolijk te spetteren en samen zingen we liedjes. We hebben de grootste lol en was zijn haren met 'tampooo'. Dan komt het moment dat ik zeg: "Kom maar uit bad, je bent schoon". Je raad het al: "Nee, nee, nee". Maar als ik zeg dat oma zo op bezoek komt staat ie snel op, droog ik hem af en kleed ik hem aan. Even snel alles opruimen en naar beneden.
Pff het is pas 10.00...
Toetie toetie roept Lex als oma binnenkomt. Ik had inderdaad gezegd dat hij een koekje (toetie) krijgt als oma er is. We eten een koekje en oma zit al bij Lex op de grond om met de Duplo te spelen. Ondertussen voed ik Isa en gaan we daarna met z'n alle naar buiten om boodschappen te doen. Oma blijft gezellig lunchen en daarna gaat Lex naar bed. Hij vindt het nooit erg om naar bed te gaan. Hij geeft oma en Isa een kus en gaat met me mee naar boven en gaat lekker slapen.
Tijd om even met oma bij te kletsen, met Isa te knuffelen en een wasje op te vouwen.
Rond 15.00 wordt Lex weer wakker. Buiten, buiten, buiten roept hij als ik hem uit bed haal. Hij speelt het liefst de hele dag buiten. Het is mooi weer dus we gaan lekker in de tuin spelen. De zandbak wordt geopend en het speelgoed vliegt me al om de oren. Dan pakt hij de gieter en roept: "Bloemen, bloemen, bloemen!" Ik vul zijn gietertje met water en vol trots geeft hij de plantjes water. Rent snel weer naar het kraantje om nog een keer zijn gieter te vullen en nog eens en nog eens en nog een keer. Wanneer ik zeg dat de plantjes genoeg water hebben gehad gooit hij zijn gieter op de grond en gaat er zelf huilend bij liggen. Gelukkig staat hij snel weer op en gaat met de bal spelen.
Ik: "Lex ga je mee de hond uitlaten? Lex:"NEE!! Bal, bal bal!" Toch rent hij naar binnen en wijst naar Isa. Isa mee? vraagt hij. Ja, Isa gaat ook mee. Snel rent hij naar de kinderwagen en gaat al op het plankje staan. Ik til Isa in de kinderwagen, help Lex in zijn jas en doe de hond aan de riem. We zijn klaar voor vertrek. Een flinke ondernemen om 'even' de hond uit te laten. Zolang de hond niet stopt om te snuffelen blijft Lex goed op het plankje staan maar zodra ze stopt, stapt Lex van het plankje en schiet alle kanten op. We maken een leuke ronde, Lex roept naar iedere auto, bus of vrachtwagen en zwaait naar de mensen op de fiets.
Als we thuis komen, begin ik met koken. Pam, pam, pam roept mijn kleine dreumes. Zodra ik een pan (pam) tevoorschijn haal wil hij er in kijken. En dan wordt het onvermijdelijke 'pastalied' ten gehore gebracht. Mijn dreumes is dol op pasta en zijn oom en tante hebben hem dan ook een mooi 'pastalied' geleerd. Het houdt niet meer in dan "Patta patta patta" maar hij zingt het uit volle borst! Ik schiet in de lach, gelukkig eten we vandaag ook pasta! Als papa thuis komt is het feest, het ravotten kan beginnen. Schaterend vliegt er een dreumes meerdere malen door de lucht, wordt er gedanst, geklommen en gesprongen.
Lex wordt ongeduldig, komt een paar keer in de 'pam' kijken en besluit om toch maar te gaan huilen in de hoop dat het eten dan sneller klaar is. Eenmaal aan tafel wordt het pastalied nogmaals gezongen en dan aanvallen maar! Ik mag hem niet helpen dus hij eet zelf z'n spaghetti. Hij zit tot achter z'n oren onder de saus maar ach dat maken we wel weer schoon. Hij eet z'n bordje leeg, gevolgd door een flinke bak yoghurt. Nog even tijd om te spelen met papa en dan is het bedtijd. Ik weet niet of dit bij alle dreumesen zo makkelijk gaat maar Lex gaat graag naar bed. Tandjes poesten, pyjama aan, iedereen een kus, verhaaltje voorlezen en hij gaat lekker slapen.
Oef rust....
Ik ruim de keuken op, zet al het speelgoed weer op z'n plek en pak Isa er bij. Nu is het lekker knuffeltijd met Isa!