De eerste 6 weken met baby én dreumes
Wat zijn de weken voorbij gevlogen! Isa is alweer 6 weken oud. Van tevoren probeer je je voor te bereiden op hoe het zal zijn met twee kids. Maar toch is het moeilijk voor te stellen hoe het écht zal zijn. Mijn grootste angst was dat ik helemaal geen tijd meer zou hebben voor Lex of nog erger hem zou vergeten!
Dat waren de woorden die ik vond toen ik ging googlen op blogs van moeders met twee kinderen onder de twee jaar. Gelukkig zijn deze 3 woorden (nog) niet allemaal van toepassing bij ons gezinnetje van vier. Poeh, ja we zijn ineens met z'n vieren! En ja, ik moet toegeven het is druk. Vond ik dat ik het met 1 kind al druk had, haha nu heb ik het écht heel druk! En er zijn dagen bij dat ik echt heel moe ben maar ik mag echt niet klagen. Van totale uitputting is geen sprake. De nachten gaan goed en overdag hebben we al een aardig ritme te pakken. Alleen tijd voor mezelf is er nog niet bij. Het idee om ook de rust te pakken wanneer Lex op bed ligt, werkt in praktijk toch iets anders. Nog even snel een wasje opvouwen, stofzuigen en de vaatwasser uitruimen, Isa voeden... en Lex is weer wakker. Wanneer moet ik douchen, eten koken en een blog schrijven?? De tijd vliegt voorbij!
De eerste ontmoeting tussen Lex en Isa is er een die ik nooit zal vergeten. Zo bijzonder om te zien hoe lief Lex zijn zusje voorzichtig een kusje kwam geven en haar wilde knuffelen. Het leek alsof er meteen een band was tussen die twee. Lex leek er dan ook totaal geen moeite mee te hebben dat er ineens een klein baby'tje bij was gekomen. Door hem overal bij te betrekken en te laten helpen ging het al meteen heel goed. Wanneer hij wakker wordt wil hij meteen naar Isa, samen gaan we dan even kijken hoe Isa ligt te slapen. Als Isa huilt komt hij me halen of probeert haar zelf te troosten door haar een speentje te geven. Zo lief! Maar goed het feit is dat Lex een echte dreumes is en hij natuurlijk niet altijd zo lief is voor z’n zusje. Het speentje uit haar mond trekken en het vervolgens in zijn eigen mond doen, speelgoed in de box gooien als ze er in ligt of haar sokjes uittrekken gebeuren dan ook regelmatig. En zoals een echte dreumes betaamd te doen valt hij regelmatig theatraal op de grond wanneer het hem niet zint. Dat is af en toe wel pittig maar toch ook wel een beetje grappig.
Toen ik met tranen in mijn ogen afscheid nam van de lieve kraamhulp zag ik het even niet zitten. Hoe moest ik voor 2 kinderen zorgen?! Maar gelukkig kan ik nu met trots zeggen dat het me vrij goed af gaat. Ik heb meer tijd voor Lex dan ik van tevoren had bedacht. Isa slaapt nog erg veel waardoor ik veel tijd over heb om met Lex te spelen. En was ik bang dat ik Lex zou vergeten, nou hij laat wel van zich horen, deze dreumes vergeet je echt niet!
Vanaf dag 1 doet Isa het erg goed, ze is een tevreden baby. De borstvoeding kwam al snel op gang en ik voed haar op verzoek. Dit is meestal om de 2,5 a 3 uur. De nachten verlopen ook goed, soms slaapt ze zelfs al een nachtje door! Binnen een week zat Isa alweer op haar geboortegewicht. Na 4 weken was ze al flink gegroeid, van 3505 gram naar 4165 gram! Ze is ook al goed aan het oefenen om haar hoofdje omhoog te houden en we worden al regelmatig begroet met een mooie glimlach.
Een aantal uitdagingen van de afgelopen weken:
- Met een dreumes en baby op pad; nu het mooier weer begint te worden wil ik lekker de deur uit gaan. Lekker een stukje wandelen of naar de speeltuin maar met een dreumes die alle kanten op schiet zodra hij buiten is én een baby is dit wel spannend. Mijn vader heeft een meerijdplankje gemaakt die aan de kinderwagen geklikt kan worden. Lex kan op het plankje staan en Isa in de kinderwagen. Spannend, blijft hij wel op het plankje staan? Tot nu toe gaat het super goed, zelfs wanneer we boodschappen gaan doen of de hond uitlaten blijft hij erop staan!
- Multitasken; echt een must! Voeden en tegelijkertijd Lex entertainen, brood smeren met een baby op je arm, 2 kids tegelijkertijd in bad doen, ik draai m’n hand er niet meer voor om.
- De eerste babykleertjes opruimen of wegdoen; wat groeit ze hard. Met moeite heb ik ze opgeruimd. Voor wegdoen is het nog te vroeg, ook al weet ik dat er geen nr 3 zal komen, is het toch een te grote stap.